Tag : โจฬะ

รูปแบบศิลปะ ในอินเดียใต้ตั้งแต่ศิลปะโจฬะและวิชัยนครเป็นต้นไป ประติมากรรมสำริดเทพเจ้าต่างๆมักขนาบข้างด้วยรูปพระเทวีเสมอ โดยพระเทวีนี้มักมีสองกร ประทับยืนตริภังค์โดยพระหัตถ์หนึ่งยกขึ้นถือดอกไม้ด้วยกฏกมุทรา ส่วนพระหัตถ์อีกข้างทิ้งลงข้างพระวรกายเสมอ ที่พระอุระบางครั้งปรากฏกุฉพันธะหรือผ้ารัดพระอุระซึ่งเป็นลักษณะที่นิยมในศิลปะอินเดียใต้เช่นกัน การที่ประติมากรมซึ่งค้นพบที่นครศรีธรรมราชชิ้นนี้มีระเบียบเช่นเดียวกับศิลปะอินเดียใต้ ก็ย่อมแสดงให้เห็นถึงการเคลื่อนย้ายของพราหมณ์และกลุ่มช่างจากอินเดียใต้เข้ามาสู่นครศรีธรรมราชอย่างไม่ต้องสงสัย ประติมานวิทยา ประติมากรรมพระเทวีที่ออกแบบสำหรับการประทับยืนคู่กับเทพเจ้าบุรุษในศิลปะอินเดียใต้ มักถือดอกไม้เสมอ ด้วยเหตุนี้ตัวประติมากรรมเองจึงไม่ได้แสดงให้เห็นว่าพระนางคือใคร ดังนั้น ถ้าประติมากรรมดังกล่าวประทับยืนคู่กับพระศิวะ

รูปแบบศิลปะ ในอินเดียใต้ตั้งแต่ศิลปะโจฬะเป็นต้นไป ประติมากรรมสำริดรูปพระศิวนาฏราชได้รับคามนิยมอย่างมาก โดยนิยมออกแบบให้พระศิวะยกพระเพลาขวาขึ้นอย่างอิสระและพระหัตถ์แสดงท่าร่ายรำ โดยรอบปรากฏวงเปลวไฟซึ่งนอกจากจะทำหน้านี้เน้นประติมากรรมแล้วยังเป็นสิ่งที่ช่วยยึดประติมากรรมมิให้ล้มอีกด้วย การที่ประติมากรมซึ่งค้นพบที่นครศรีธรรมราชชิ้นนี้มีระเบียบเช่นเดียวกับศิลปะอินเดียใต้ ก็ย่อมแสดงให้เห็นถึงการเคลื่อนย้ายของพราหมณ์ในลัทธิไศวนิกายและกลุ่มช่างจากอินเดียใต้เข้ามาสู่นครศรีธรรมราชอย่างไม่ต้องสงสัย ประติมานวิทยา ในไศวนิกาย พระศิวนาฏราชทรงเป็นเจ้าแห่งกิจกรรมที่พระองค์ทรงแสดงต่อจักรวาล เช่น การสร้าง รักษา ทำลายเป็นต้น ด้วยเหตุนี้