Tag : สถาปัตยกรรม

เป็นอุโบสถก่ออิฐถือปูน อยู่ในผังสี่เหลี่ยมผืนผ้า ยกพื้นสูงเล็กน้อย ด้านหน้าทำเป็นมุขยื่นออกมา มีเสารองรับหลังคามุขที่ยื่นออกมาเป็นเสาสี่เหลี่ยม บัวหัวเสาเป็นแบบบัวแวง เหนือหัวเสาขึ้นไปเป็นลายกระจังรวนปูนปั้น ส่วนระหว่างช่วงเสาเป็นรวงผึ้งทำจากไม้ ส่วนด้านล่างระหว่างเสาคู่กลาทำเป็นบันไดทาขึ้น มีการประดับเชิงบันไดด้วยเสาหัวเม็ด ฐานของอุโบสถเป็นฐานบัวลักษณะอ่อนโค้งแบบเรือสำเภา อันเป็นลักษณะเด่นในสมัยอยุธยาตอนปลาย และนิยมทำเรื่อยมาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นช่วงสมัยรัชกาลที่ 1 –

เป็นเจดีย์ขนาดใหญ่ ฐานล่างสุดเป็นฐาน 16 เหลี่ยมก่อเป็นฐานเขียงซ้อนกัน 3 ชั้น เหนือฐานเขียงเป็นชุดฐานรองรับเรือนธาตุที่พังทลายลงมาแล้ว โดยบริเวณฐานรองรับเรือนธาตุปรากฏร่องรอยคล้ายซุ้มจระนำประดิษฐานพระพุทธรูปยืน ถัดจากเรือนธาตุขึ้นไปเป็นชั้นซ้อนซึ่งปรากฏร่องรอยของเสาประดับมุมที่มีลวดลายปูนปั้นหลงเหลืออยู่ ส่วนยอดนั้นพังทลายลงมาจนไม่หลงเหลือเค้าโครงเดิม ซึ่งจากร่องรอยของซุ้มจระนำที่หลงเหลืออยู่สันนิษฐานได้ว่าผนังนั้นเป็นการทำช่องซุ้มจระนำสลับกับผนังทึบ และในส่วนที่เป็นช่องซุ้มจระนำนั้นก็ตรงกันกับทิศทั้งแปดด้วย และหากเป็นเช่นนั้นจริง ก็สามารถเทียบได้กับเจดีย์ทรงปราสาทยอดที่มีเรือนธาตุในผังแปดเหลี่ยม รูปแบบศิลปะอู่ทอง

วัดสนามไชยเป็นโบราณสถานที่ประกอบไปด้วยเจดีย์ประธาน ระเบียงคด อุโบสถ วิหาร และเจดีย์ราย 15 องค์ โดยลักษณะแผนผังของวัดสนามไชยประกอบไปด้วยเจดีย์ประธานอยู่กึ่งกลาง ล้อมรอบด้วยแนวระเบียงคด ในแนวแกนตะวันออก – ตะวันตกเป็นที่ตั้งของอาคารที่สันนิษฐานว่าเป็นอุโบสถและวิหาร ถัดออกมาภายนอกระเบียงคดมีเจดีย์รายขนาดเล็กอยู่โดยรอบ จากหลักฐานทางเอกสารในพงศาวดารเหนือระบุว่า พระเจ้ากาแตโปรดฯ

เป็นเจดีย์ทรงระฆัง ตั้งอยู่บนฐานสี่เหลี่ยมยกสูง ตามด้วยชุดฐานแปดเหลี่ยมซ้อนลดหลั่นกันสามชั้น โดยในชั้นที่สามมีการคาดลูกแก้ว 1 เส้น ถัดขึ้นมาเป็นฐานรองรับองค์ระฆังลักษณะคล้ายมาลัยเถาแล้วตามด้วยองค์ระฆัง  ถัดมาเป็นบัลลังก์กลมรองรับปลียอด โดยส่วนยอดบนสุดได้หักลงมาแล้ว ซึ่งการใช้ชุดฐานรองรับองค์ระฆังในผังแปดเหลี่ยมนี้พบในเจดีย์ที่องค์อื่นอยู่ในจังหวัดสุพรรณบุรีด้วย เช่น วัดมรกต โดยการทำเจดีย์แปดเหลี่ยมนี้มีความนิยมมาตั้งแต่ช่วงก่อนสถาปนากรุงศรีอยุธยาเล็กน้อยจนมาถึงช่วงสมัยอยุธยาตอนต้น จึงสันนิษฐานได้ว่าเจดีย์องค์นี้น่าจะเป็นรูปแบบศิลปะอยุธยาตอนต้น อายุราวๆ

เป็นเจดีย์ทรงระฆังในฐานแปดเหลี่ยม ลักษณะคือ เป็นฐานเขียงเตี้ยๆ ในผังแปดเหลี่ยมซ้อนกัน 3 ชั้น ตามด้วยชุดฐานบัว 2 ฐานซ้อนกัน 2 ชั้น คาดท้องไม้ด้วยลูกแก้วอกไก่ โดยลักษณะการทำฐานบัวซ้อนกัน 2 ฐานนี้พบในกลุ่มเจดีย์ทรงระฆังในศิลปะล้านนาด้วย

เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน ผังรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ผนังทึบตัน ฐานอาคารรองรับด้วยฐานบัวลูกแก้วอกไก่ 1 เส้น ด้านหน้ามีการเจาะช่องประตูเพียง 1 ช่อง มีการตกแต่งเลียนแบบเครื่องหลังคาด้วยการประดับลวดลายเครื่องลำยอง และด้านข้างมีการทำช่องหน้าต่างด้านละ 2 ช่อง ไม่มีการตกแต่งใดๆ ในส่วนของชั้นหลังคามีเพียงชั้นเดียว

เป็นเจดีย์แปดเหลี่ยมก่ออิฐฉาบปูน ซึ่งปูนที่ฉาบเอาไว้ได้หลุดล่อนออกมาเกือบหมดแล้ว ลักษณะโดยรวมนั้นมีความคล้ายกันกับเจดีย์แปดเหลี่ยมที่อยู่ในวัดเดียวกัน เพียงแต่เจดีย์องค์นี้ยังหลงเหลือส่วนขององค์ระฆังอยู่ กล่าวคือ เป็นฐานเขียงแปดเหลี่ยมเตี้ยๆ ซ้อนกัน 2 ชั้น ถัดมาเป็นฐานบัวแปดเหลี่ยมซ้อนกัน ซึ่งตัวอิฐค่อนข้างที่จะชำรุดแล้ว เรือนธาตุประดับซุ้มจระนำในผังแปดเหลี่ยม เป็นลักษณะการเจาะช่องซุ้มจระนำสลับกับผนังทึบในแต่ละด้าน จากขนาดช่องซุ้มจระนำคาดว่าจะเคยประดิษฐานพระพุทธรูปยืนมาก่อน และจากการที่ปูนได้หลุดร่อนออกมาแล้ว

เป็นเจดีย์แปดเหลี่ยมก่ออิฐฉาบปูน ฐานของเจดีย์เป็นฐานเขียงแปดเหลี่ยมเตี้ยๆ ซ้อนกัน 2 ชั้น ถัดมาเป็นฐานบัวแปดเหลี่ยมซ้อนกัน 3 ชั้น ตามด้วยเรือนธาตุที่ประดับช่องซุ้มจระนำในผังแปดเหลี่ยม ลักษณะการเจาะช่องซุ้มจระนำเป็นการทำช่องซุ้มจระนำสลับกับผนังทึบในแต่ละด้าน จากขนาดช่องซุ้มจระนำคาดว่าจะเคยประดิษฐานพระพุทธรูปยืนมาก่อน ถัดมาจึงเป็นฐานยืดสูงแปดเหลี่ยมที่มีขนาดลดหลั่นกันลงมา และถัดจากนั้นขึ้นไปตัวเจดีย์ได้พังทลายลงมาแล้ว ซึ่งลักษณะของการทำเจดีย์ทรงปราสาทยอดในผังแปดเหลี่ยมก็พบที่วัดอื่นในจังหวัดสุพรรณบุรีด้วย เช่น