Tag : พัทลุง

รูปแบบศิลปะ เป็นเจดีย์ทรงระฆังที่อยู่ในฐานแปดเหลี่ยม แต่ละด้านของฐานมีซุ้มจระนำประดิษฐานพระพุทธรูป ส่วนองค์ระฆังอยู่ในผังกลม มีรัดอกบริเวณกลางองค์ระฆัง บัลลังก์แปดเหลี่ยม ปล้องไฉนและปลียอด ประติมานวิทยา เจดีย์หรือสถูป มีความหมายถึงสถาปัตยกรรมสำหรับบรรจุอัฐิหรือพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า มีต้นกำเนิดมาจากเนินดินฝังศพในประเทศอินเดีย ก่อนจะพัฒนากลายมาเป็นสัญลักษณ์แทนถึงพระพุทธเจ้าในพุทธศาสนา แต่ละภูมิภาคที่นับถือพุทธศาสนาล้วนมีศิลปกรรมของสร้างสรรค์เจดีย์ที่แตกต่างกันออกไปอย่างหลากหลาย

รูปแบบศิลปะ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูนทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า หลังคาทรงจั่วและพาไล มีแนวเสารองรับพาไลโดยรอบ ยอดเสาทุกต้นมีการปั้นเป็นรูปบัวแวงยาว หน้าต่างประตูประดับลวดลายปูนปั้นพรรณพฤกษา ประติมานวิทยา อุโบสถ เป็นอาคารที่สำคัญภายในวัดเนื่องจากเป็นสถานที่ที่พระภิกษุสงฆ์ใช้ทำสังฆกรรม ซึ่งแต่เดิมในการทำสังฆกรรมของ พระภิกษุสงฆ์จะ ใช้เพียงพื้นที่โล่ง ๆ ที่กำหนดขอบเขตพื้นที่สังฆกรรมโดยการกำหนดตำแหน่ง “สีมา”

รูปแบบศิลปะ เป็นเสมาวางอยู่บนฐานสิงห์ทรงแปดเหลี่ยมสองฐานต่อด้วยบัวคลุ่ม ลักษณะของฐานสิงห์สันนิษฐานได้ถึงความเกี่ยวข้องกับศิลปะอยุธยาตอนกลาง-ปลาย ประติมานวิทยา “เสมา” หรือ “สีมา” มีความหมายถึงการรวมตัวหรือชุมนุมของสงฆ์ ใช้เป็นสัญลักษณ์ในการกำหนดพื้นที่สำหรับประกอบพิธีทางสังฆกรรมทางศาสนา

รูปแบบศิลปะ หน้าบันประดับเครื่องลำยอง ช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ชัดเจน มีการใช้แผงไม้แบ่งพื้นที่ออกเป็น 2 ส่วน ส่วนบนสลักรูปพระพายทรงม้า 3 ตัว ส่วนล่างสลักเป็นพระวรุณทรงหงส์ อุปมาหมายถึงเทพประจำทิศตะวันออก ประติมานวิทยา หน้าบัน

รูปแบบศิลปะ เป็นเจดีย์ทรงระฆัง ล้อมรอบด้วยกำแพงแก้วทรงแปดเหลี่ยม ฐานเจดีย์ทำเป็นฐานสิงห์ซ้อนกัน 2 ฐาน ในผังย่อมุม/เพิ่มมุม เหนือองค์ระฆังขึ้นไปไม่มีบัลลังก์ ถัดไปเป็นปล้องไฉน ปลียอด และเม็ดน้ำค้าง พระยาพัทลุง (ทับ ณ พัทลุง)

รูปแบบศิลปะ เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน หันหน้าไปทางทิศตะวันออก ตั้งอยู่บนฐานเชียงซึ่งมีฐานลูกแก้วอกไก่ ด้านนอกมีเสาพาไลล้อมรอบ ปลายเสามีบัวประดับ รูปแบบบัวปลายเสาคล้ายกับัวแวงที่พบในสมัยรัตนโกสินทร์ ประติมานวิทยา อุโบสถ เป็นอาคารที่สำคัญภายในวัดเนื่องจากเป็นสถานที่ที่พระภิกษุสงฆ์ใช้ทำสังฆกรรม ซึ่งแต่เดิมในการทำสังฆกรรมของ พระภิกษุสงฆ์จะ ใช้เพียงพื้นที่โล่ง ๆ ที่กำหนดขอบเขตพื้นที่สังฆกรรมโดยการกำหนดตำแหน่ง

รูปแบบศิลปะ เป็นซุ้มประตูมีลักษณะเป็นเหมือนอาคารซ้อนชั้นอยู่ในผังย่อมุม/เพิ่มมุมตัวอาคารมีการเจาะช่องอาจไว้สำหรับประดิษฐานประพุทธรูปขนาดเล็ก มียอดของซุ้มเป็นเจดีย์ทรงเครื่อง ประติมานวิทยา ประตูสำหรับศาสนสถานมักมีลักษณะการสร้างและตกแต่งที่แตกต่างกัน โดยขึ้นอยู่การใช้งาน เช่น ประตูทางเข้าสู่อาคารประธานของวัดอาจมีการประดับตกแต่งอย่างวิจิตรอลังการ ในขณะที่ประตูทางเข้าสู่อาคารอื่นๆที่มิได้เป็นอาคารสำคัญของศาสนาสถานอาจประดับตกแต่งน้อยกว่า เป็นต้น โดยความหมายของการก้าวผ่านประตูมักเป็นเรื่องของความมงคล

ประติมานวิทยา ระเบียงคต เป็นระเบียงทางเดินที่มีหลังคาคลุมสร้างล้อมรอบสิ่งก่อสร้างประธาน มักมีแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยม อาจเรียกในชื่ออื่นได้อีกว่าวิหารคด หรือพระระเบียง มักมีการนำพระพุทธรูปมาวางโดยรอบระเบียงคต ประติมานวิทยา

รูปแบบศิลปะ เสมาวางอยู่บนฐานสิงห์ 2 ฐาน ในผังย่อมุม/เพิ่มมุม ต่อด้วยส่วนที่คล้ายบัวปากระฆังก่อนจะวางด้วยใบเสมาเรียวยาว มีลายปูนปั้นดอกไม้จีนอยู่ภายในเสมา ประติมานวิทยา “เสมา” หรือ “สีมา” มีความหมายถึงการรวมตัวหรือชุมนุมของสงฆ์ ใช้เป็นสัญลักษณ์ในการกำหนดพื้นที่สำหรับประกอบพิธีทางสังฆกรรมทางศาสนา