รูปแบบศิลปะ
เป็นเจดีย์ทรงระฆัง ล้อมรอบด้วยกำแพงแก้วทรงแปดเหลี่ยม ฐานเจดีย์ทำเป็นฐานสิงห์ซ้อนกัน 2 ฐาน ในผังย่อมุม/เพิ่มมุม เหนือองค์ระฆังขึ้นไปไม่มีบัลลังก์ ถัดไปเป็นปล้องไฉน ปลียอด และเม็ดน้ำค้าง พระยาพัทลุง (ทับ ณ พัทลุง) เป็นผู้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2403 ตรงกับสมัยรัชกาลที่ 4
ประติมานวิทยา
เจดีย์หรือสถูป มีความหมายถึงสถาปัตยกรรมสำหรับบรรจุอัฐิหรือพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า มีต้นกำเนิดมาจากเนินดินฝังศพในประเทศอินเดีย ก่อนจะพัฒนากลายมาเป็นสัญลักษณ์แทนถึงพระพุทธเจ้าในพุทธศาสนา แต่ละภูมิภาคที่นับถือพุทธศาสนาล้วนมีศิลปกรรมของสร้างสรรค์เจดีย์ที่แตกต่างกันออกไปอย่างหลากหลาย
